1. การเตรียมการก่อนการรักษา
การพ่นทรายและการขัดเพื่อให้แน่ใจว่าชิ้นงานปราศจากน้ำมันและงานปัก

2. เงื่อนไขการบ่มตามทฤษฎีของ การเคลือบผง
A. สภาวะการบ่มตามทฤษฎี 130°C/20นาที, 160°C/15นาที, 180°C/10นาที, 200°C/5นาที
B. อุณหภูมิ คือ อุณหภูมิจริงของผิวชิ้นงานขณะพ่น
C. เวลาที่ใช้ในการให้ความร้อนแก่ผงบนพื้นผิวชิ้นงาน

3.อุณหภูมิในการอบและเวลาในการอบชิ้นงาน
ก. อุณหภูมิการอบไม่เท่ากับอุณหภูมิพื้นผิวชิ้นงาน
B. อัตราการระบายความร้อนของพื้นผิวชิ้นงานไม่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ
C. อุณหภูมิและเวลาในการอบจะถูกกำหนดตามความสามารถในการให้ความร้อนของเตาอบและความหนาของชิ้นงาน และชิ้นงานจะต้องได้รับความร้อนสม่ำเสมอ
D. อุณหภูมิที่แนะนำ 200-300°C เวลา 0.5-1 ชม.

4.อุณหภูมิจริงของผิวชิ้นงาน
ก. ใช้ปืนวัดอุณหภูมิอินฟราเรดเพื่อวัดอุณหภูมิพื้นผิวชิ้นงาน
B. อุณหภูมิพื้นผิวชิ้นงานที่สูงเหมาะสำหรับการปรับระดับที่ดีและเคลือบเงาสูง

5. อุณหภูมิเริ่มต้นในการบ่มผง
อุณหภูมิของชิ้นงานที่อุ่นไว้ล่วงหน้าสำหรับการพ่นคืออุณหภูมิการบ่มเริ่มต้น ซึ่งกำหนดโดยใช้ปืนวัดอุณหภูมิ

6. อุณหภูมิการบ่มที่มีประสิทธิภาพและไม่เหมาะสมของผง
A. อุณหภูมิจริงของชิ้นงานต้องมากกว่า 130°C ถือเป็นอุณหภูมิในการบ่มที่มีประสิทธิภาพเอื้อต่อการบ่มอย่างสมบูรณ์
B. หากอุณหภูมิจริงของชิ้นงานต่ำกว่า 130°C เป็นอุณหภูมิการบ่มที่ไม่ถูกต้อง การเคลือบจะไม่แข็งตัว

7. ระยะเวลาบ่มผงที่เหมาะสม
A. เมื่อพ่นผงจนชิ้นงานมีอุณหภูมิเย็นลงตามธรรมชาติที่ 130°C ถือเป็นเวลาบ่มที่เหมาะสม
B. การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อฉนวนของชิ้นงาน เวลาในการบ่มตามทฤษฎีสามารถใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงได้เท่านั้น เวลาในการบ่มที่แท้จริงขึ้นอยู่กับการทดลองภาคสนามเพื่อหาข้อมูล
C. สามารถปรับระยะเวลาการบ่มให้เหมาะสมได้โดยการปรับอุณหภูมิในการอบ
D. ต้องแน่ใจว่าเวลาในการบ่มผงเพียงพอจะช่วยให้มั่นใจได้ว่าสารเคลือบจะบ่มตัวอย่างสมบูรณ์